W Krakowie trwa betonowanie potoku Sudoł. Koalicja Ratujmy Rzeki / Save the Rivers Coalition, Akcja ratunkowa dla Krakowa, Towarzystwo na Rzecz Ochrony Przyrody, Towarzystwo na rzecz Ziemi i Siostry Rzeki wystosowały apel do Inwestora, Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Krakowie oraz do Wód Polskich o pilne wstrzymanie prac i podjęcie rozmów w celu zmiany zastosowanych rozwiązań.
W dobie, przybierającej na sile katastrofy klimatyczno-ekologicznej, zagrażającej suszy meteorologicznej i hydrologicznej, każde ograniczanie spływu powierzchniowego wód i retencji dolinowej jest katastrofalne dla Krakowianek i Krakowian. Każda ingerencja w koryto rzeczne, betonowanie jego brzegów i dna pogłębia suszę w regionie, zmniejsza różnorodność biologiczną, a także przyczynia się do nagrzewania miasta (intensyfikacji problemu miejskiej wyspy ciepła), co w efekcie wpływa silnie negatywnie na warunki życia jego mieszkańców.
Szanowni Państwo,
Jako sieć organizacji pozarządowych protestujemy przeciwko rozwiązaniom technologicznym zastosowanym przy przebudowie potoku Sudoł, która realizowana jest w ramach inwestycji związanej z budową linii tramwajowej KST etap III (os. Krowodrza Górka – Górka Narodowa).
W związku z tym, zwracamy się do Inwestora oraz innych organów administracji związanych z procesem wydawania decyzji administracyjnych niezbędnych dla inwestycji ( RZGW w Krakowie, RDOŚ) z prośbą o zorganizowanie wspólnego spotkania a do jego czasu - ograniczenia prac w korycie.
Nasz sprzeciw budzi fakt, iż obecnie potok ten zamieniany jest w betonowy trapez. Takie rozwiązanie technologiczne stanowi dla nas niezrozumiałe niszczenie ekosystemu wodnego i likwidowanie naturalnej retencji.
W dobie, przybierającej na sile, katastrofy klimatyczno-ekologicznej, zagrażającej suszy meteorologicznej i hydrologicznej, każde ograniczanie spływu powierzchniowego wód i retencji dolinowej jest katastrofalne dla krakowianek i krakowian. Każda ingerencja w koryto rzeczne, betonowanie jego brzegów i dna pogłębia suszę w regionie, zmniejsza różnorodność biologiczną, a także przyczynia się do nagrzewania miasta (intensyfikacji problemu miejskiej wyspy ciepła), co w efekcie wpływa silnie negatywnie na nasze warunki życia.
Nie rozumiemy zatem dlaczego przy projektowaniu tej inwestycji nie wzięto pod uwagę współczesnych standardów ochrony środowiska oraz wytycznych i dobrych praktyk stosowanych w pracach hydrotechnicznych.
Jak pokazują podręcznikowe przykłady oraz ich wdrożenia na terenie całej Unii Europejskiej, istnieje wiele metod i technologii zabezpieczających brzegi i skarpy wzdłuż cieków.
Dla przykładu, dla potoków o podobnych przepływach jak Sudoł można stosować umocnienia z odpowiednio formowanych narzutów kamiennych, pomiędzy którymi tworzy się przestrzenie dla zabudowy biologicznej, lub np. wykorzystać materiały takie jak walce z biowłókniny. Istnieją również i inne sposoby zabezpieczeń biotechnicznych, dość szeroko opisane w różnych specjalistycznych opracowaniach zarówno polskich, jak i zagranicznych.
Nie rozumiemy dlaczego w Krakowie, mieście które kandyduje do miana „Zielonej Stolicy Europy”, zastosowano wobec małej rzeki technologię betonowych płyt ażurowych, która może służyć jedynie do budowy kanałów odprowadzających skażoną wodę z powierzchni dróg do odstojników. Nie rozumiemy też, czemu na etapie projektowania żadna z jednostek miejskich lub wojewódzkich nie oprotestowała lub nie zmodyfikowała, tak rażąco szkodliwego dla środowiska naturalnego i zasobów wodnych, rozwiązania technicznego.
Według decyzji OO.4210.82015.JS Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Krakowie ustalającej środowiskowe uwarunkowania przedsięwzięcia „koryta cieków zostaną umocnione za pomocą narzutu kamiennego” na długości: Sudół – 98 m, Białucha – 45 m, Bibiczanka – 80 m. Zgodnie z ww decyzją korekta przebiegu Sudołu miała mieć długość ok 280 m. W decyzji zauważono, że dojdzie do zniszczeń i uszkodzeń siedlisk nadbrzeżnych i korytowych w stosunku do wszystkich ww cieków, jednakże zaznaczono wyraźnie, że „po realizacji inwestycji siedliska te będą miały możliwość szybkiego odtworzenia się”. Oczywiście zabudowa brzegów i dna betonowymi płytami skutecznie taką regenerację uniemożliwi. Poza wspomnianymi umocnieniami w całej decyzji i w załączniku „Charakterystyka przedsięwzięcia” nie ma słowa o regulacji cieków. Oznacza to, że decyzja 14/6740.4/2020 Prezydenta Miasta Krakowa o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, która zezwala m.in. na regulacje Sudołu na odcinku 353 m, Białuchy (Prądnika) na długości 149 m i Bibiczanki na 142 m, jest niezgodna z wcześniejszą decyzją środowiskową. Z decyzją środowiskową niezgodna jest również decyzja KR.ZUZ.2.421.251.2018.JBK Dyrektora Zarządu Zlewni w Krakowie udzielająca inwestorowi pozwolenia wodnoprawnego z uwagi na wpisanie w pozwoleniu regulacji cieków i umocnień brzegów, a także przełożenia koryta Białuchy, wbrew decyzji środowiskowej.
Pragniemy zwrócić Państwa uwagę iż, dla dobra społecznego i poprawy naszych wspólnych warunków do życia, warto w każdym przypadku dokonać indywidualnej analizy sytuacji wyjściowej oraz wspólnie szukać rozwiązań satysfakcjonujących wszystkie zaangażowane strony. Prosimy o zorganizowanie wspólnego spotkania umożliwiającego wypracowanie rozwiązania dobrego z punktu widzenia rozwoju infrastruktury miasta Krakowa, jak i niezbędnych z punktu widzenia zachowania naturalnej retencji i walorów przyrodniczych doliny Wisły i jej dopływów.
Z poważaniem,
Akcja Ratunkowa dla Krakowa
Koalicja Ratujmy Rzeki
Siostry Rzeki
Towarzystwo na rzecz Ochrony Przyrody
Towarzystwo na Rzecz Ziemi