Zwolennicy regulacji rzek powołują się w swojej argumentacji na pogląd, według którego obwałowania, zapory i stopnie wodne są najlepszym zabezpieczeniem przed powodziami. Przekonanie, że tylko uregulowanie rzeki może skutecznie zniwelować lub ograniczyć szkody powodziowe kształtowało się przez dekady. Praktyka wykazała jednak, że to błędne założenie. Największe powodzie ostatnich lat wystąpiły na rzekach uregulowanych, obwałowanych i mających w swoich dorzeczach wiele zapór i stopni wodnych.
Coraz więcej inżynierów i naukowców krytykuje regulację rzek jako sposób na ochronę przeciwpowodziową i podkreśla nieskuteczność tego podejścia. W wyniku ich wysiłków w wielu miejscach rozpoczęto relokację obwałowań oraz budowę polderów (fragmenty niezabudowanych dolin rzecznych świadomie zalewanych w celu złagodzenia fali powodziowej). Dzięki tym sposobom nie tylko skuteczniej chroni się nadrzeczne miejscowości, ale są to działania przyjazne dla środowiska. Zauważana jest także potrzeba stworzenia kompleksowych planów przeciwdziałania powodziom. Zintegrowanie prawa, planów zabudowy miejscowej i postulatów zrównoważonego rozwoju w ochronie przeciwpowodziowej daje znacznie lepsze efekty niż kosztowne regulowanie rzek.
Zależy nam na tym, aby uniknąć katastrofalnych skutków spowodowanych przez planowane regulacje Wisły i Odry. Plany przedłożone przez Ministerstwo nie tylko nie ochronią nadrzecznych miast przed powodziami - mogą także sprawić, że powodzie będą bardziej dotkliwe. Dodatkowo planowane inwestycje zniszczą unikatowe na skalę europejską przyrodę i piękno polskich rzek. Nie powtarzajmy kosztownych błędów innych krajów. Ich skutki mogą być nieodwracalne.
Koalicja Ratujmy Rzeki
Źródła:
Żelaziński J. 2004. Przykłady zawodności technicznych środków ochrony przeciwpowodziowej, Towarzystwo na Rzecz Ziemi, Oświęcim.
Nie zabierajmy rzekom przestrzeni. Towarzystwo na Rzecz Ziemi, Oświęcim 2004.
Przyjazna środowisku ochrona przed powodzią, Towarzystwo na Rzecz Ziemi, Oświęcim 2005.